Nia ĉi-jara bicikla vojaĝo estos pli mallonga ol tiuj de la pasintajn jaroj, kiuj daŭris 4 monatoj kaj ĉirkaŭ 6.000 kilometrojn. Ĝi estos nur 2.500 kilometrojn kaj daŭros 2 monatojn, en julio kaj aŭgusto. Ni certe ne fariĝis tiel maljunaj, ke ni ne plu kapablas pedali longajn distancojn, sed Veronik', kiu dum la tuta jaro pasigas horojn kaj horojn por prizorgi sian ĝardenon, volis, ĉi-foje, vidi la rezulton de sia laboro, ĝui la florojn kaj ne lasi ĉiuj ĉerizojn kaj abrikotojn al korvoj kaj pigoj... Cetere, estis bona okazo ĝui la normandian sunon en la Strandkorb (strandokorbo) aĉetita en Frislando dum nia pasintjara biciklovojaĝo...
Jam trifoje prokrastita, nia projekto pedali de nia hejmo al Sulina, ĉe la buŝo de Danubo, ankoraŭ ne okazos ĉi-jare. Verdire, la viruso finfine demetis siajn armilojn, sed la milito ankoraŭ furiozas lime de Rumanio.Krome, la pasintsomera varmego kaj tiu anoncita por ĉi tiu jaro maltrankviligas nin : la rumania somera estas tre varma laŭ nia rumana najbaro.Do ni kompromisis. Foririnte nian hejmon, ni entrajniĝos al Parizo la 4-an de julio kaj poste enbusiĝos al Budapeŝto kie ni alvenos la 5-an, post vojaĝo de iom pli ol dudek kvar horoj. Ni forlasos la hungaran ĉefurbon du tagojn poste, vidinte Madama Butterfly ĉe la operejo kun Anna, la esperantistino, kiu afable bonvenigos nin. Ni do surseliĝos la 7-an. Ni biciklos laŭ Danubo ĝis Donauwörth tra Hungario, Slovakio, Aŭstrio kaj Bavario. Ni poste transiros Baden-Würtenberg kaj atingos Francion en Strasburgo. Post mallonga vizito al amikoj en Aube (tempo por glaso da ĉampano al via sano) ni pedalos al Ardenoj por partopreni la tradician mezaŭgustan familian feston. Ni paŭzos ĉe la familistero (familistère) en Guise, direktiĝos al Amiens antaŭ ol sekvi la linan biciklan vojon kaj atingi la normandian marbordon. La vojaĝo finiĝos en Havro: ni denove uzos la buson al Caen por eviti la tre danĝeran normandan ponton (Pont de Normandie).La vojo ne ŝajnas malfacila, malgraŭ kelkaj krutaj montetoj en la dua parto de la itinero en Germanio. Aliflanke, ni devos timi la varmegon kaj la moskitojn. Kontraŭ ĉi-lastaj, ni havas kelkajn armilojn por uzi, preparitajn okaze de niaj antaŭaj vojaĝoj: kulvualojn, pomadojn, lociojn kaj konvenajn sprajilojn (sed finfine la malpura besto ĉiam venkas...). Kontraŭ troa varmo, ĉu sufiĉos izolaj boteloj, glaciujo kaj T-ĉemizoj el merinolano? Ni vidos.
Notre vélovoyage cette année sera plus court que ceux des années passées, qui avaient duré 4 mois et environ 6 000 kilomètres. Il ne sera que de 2 500 kilomètres et ne durera que 2 mois, juillet et août. Nous ne sommes certes pas devenus si vieux que nous ne sommes plus capables de pédaler sur de longues distances, mais Véronique qui au long de l'année passe des heures et des heures à s'occuper de son jardin, a voulu, cette fois, voir le résultat de son travail, profiter les fleurs et ne pas laisser toutes les cerises et les abricots aux corbeaux et aux pies... C'était en outre une bonne occasion de profiter du soleil normand dans le Strandkorb acheté en Frise lors de notre voyage de l'an dernier.
Nous ne réaliserons pas cette année encore notre projet, déjà repoussé à trois reprises, de pédaler de chez nous à Sulina, à l'embouchure du Danube. Certes, le virus a enfin déposé les armes, mais la guerre fait toujours rage à la frontière de la Roumanie.
De plus, la canicule de l'été dernier et celle annoncée pour cette année nous inquiètent : l'été roumain est très chaud à ce que nous a dit notre voisine roumaine.
Alors, on a coupé la poire en deux. Après avoir quitté notre domicile, nous prendrons un train pour Paris le 4 juillet puis le bus pour Budapest où nous arriverons le 5, après un trajet d'un peu plus de vingt-quatre heures. Nous quitterons la capitale hongroise deux jours plus tard, après avoir vu Madame Butterfly à l'opéra avec Anna, l’espérantiste qui nous accueille gentiment. Nous prendrons la route le 7. Nous pédalerons le long du Danube jusqu'à Donauwörth en Hongrie, en Slovaquie, en Autriche et en Bavière. Nous traverserons ensuite le Bade-Wurtenberg et rejoindrons la France à Strasbourg. Après une petite visite chez des amis dans l'Aube (le temps d'une coupe de champagne à votre santé) nous pédalerons jusqu'aux Ardennes pour participer à la traditionnelle fête de famille de la mi-août. Nous ferons une pause au familistère de Guise, puis direction Amiens avant de suivre la véloroute du lin et de rejoindre la côte normande. Le voyage se terminera au Havre : nous prendrons à nouveau le bus jusqu'à Caen pour éviter le Pont de Normandie, trop dangereux.
L'itinéraire ne semble pas trop difficile, malgré quelques côtes bien senties dans la deuxième partie du parcours en Allemagne. Par contre, la chaleur et les moustiques peuvent être des ennemis redoutables. Contre ces derniers, nous avons quelques armes, fourbies à l'occasion de nos voyages précédents : moustiquaire, pommades, lotions et sprays ad hoc (mais à la fin, c'est toujours la sale bête qui gagne, toujours...). Contre la chaleur excessive, des bouteilles thermos, une glacière et des tee-shirts en laine mérinos suffiront-ils ? Nous verrons.
Jen nia vojolibro - Notre roadbook
Mardon, la 4-an de juilio, mardi 4 juillet: Giberville
.