Trapasinte Mosonmagyaróvár, kies statuo de la proprianto ŝajnas saluti nin dum ni preterpasas, ni forlasas Hungarion hodiaŭ matene sur vojo simila al tiu de la antaŭa tago: ĝi ŝajnas longa, longa, longa.
Ni atingas Rajka, la lastan hungaran vilaĝon antaŭ la landlimo. Strange, multaj aŭtoj estas registritaj en Slovakio, inkluzive de tiuj parkumitaj ene de domoj. Plejparto de la indikoj estas trilingvaj (hungara slovaka kaj germana). Krom la hungara polica aŭto patrolante la vilaĝon, estas neniu indiko, ke ni estas en tiu ou en alia lando. Sed ni ne kulpigos Orban, ke li ĉi tie ne ankoraŭ konstruis muron!
Transirante la Slovakan limon, la biciklovojoj fariĝas multe pli agrablaj. Tiu, kiun ni prenas, estas asfalta vojo, kie la trafiko de motorveturiloj estas limigita. Ĝi esats laŭ bela kanalo preskaŭ ĝis la enirejo al Bratislavo. Estas multe pli trankvile ol dum la antaŭaj kilometroj. Same varma, tamen, ĉirkaŭ 30 gradoj.
Ni alvenas al Brastislavo ĉirkaŭ la 13-a horo kaj piknikas en ombro sur placo antaŭ mallonga promeno en la urbo. La urbocentro estas malgranda sed tre agrabla. Ni regalas nin per glaciaĵo apud la Franca Ambasado. La ambasadoro ne zorgas. Kelkajn metrojn for estas aspergilo. Kia bona ideo!
Nia loĝejo estas en la ĉirkaŭurbo. Ĝi estas AirBnb instalita en forcejo. La posedanto donacas al ni kvar ovojn, tomatojn kaj paprikojn. Tute konvenas por aperitivI... Mi do devas forlasi vin.
Après avoir traversé Mosonmagyaróvár dont la statue du châtelain semble nous saluer au passage, nous quittons la Hongrie ce matin par une piste semblable à celle de la veille : elle semble longue, longue, longue au long de la route.
Nous parvenons à Rajka, dernier village hongrois avant la frontière. Etrangement, nombre de voitures sont immatriculées en Slovaquie, y compris celles qui sont garées à l'intérieur des propriétés. La plupart des indications sont trilingues hongrois slovaque et allemand. Si ce n'est la voiture de la police hongroise qui patrouille dans le village, rien n'indique que nous soyons dans l'un ou l'autre un pays,. Mais, bon, on ne va quand même pas reprocher à Orbazn de ne pas avoir construit de mur ici aussi !Passé la frontière slovaque, les pistes cyclables deviennent beaucoup plus agréables. Celle que nous empruntons est une route asphaltée où la circulation des véhicules automobiles est restreinte. Elle longe un joli canal pratiquement jusqu'à l'entrée de Bratislava. C'est bien plus calme que pendant les kilomètres précédents. Toujours aussi chaud en revanche, aux alentours de 30 degrés.Nous parvenons à Brastislava aux alentours de 13 heures et pique-niquons à l'ombre dans un square avant d'aller faire un petit tour dans la ville. Le centre-ville est petit mais très agréable. Nous nous offrons une glace face à l'ambassade de France. L'ambassadeur s'en moque. A quelques mètres se trouve un porche brumatiseur. Quelle bonne idée.Notre hébergement se trouve en banlieue. C'est un AirBnb installé dans une serre. Le propriétaire nous offre à l'arrivée quatre œufs, des tomates et des poivrons. Parfait pour l'apéro... Faut que je vous quitte.