Esperanta versio (version française ci-dessous, après les photos).
Pluvis senĉese la tutan nokton tiom, ke la akvo eniris en la tendon, iomete malsekigante matracojn kaj dormsakojn. La prognozo de Météo France kiam ni vekiĝos indikas, ke pluvos la tutan tagon, ĝis la 17-a. Estos do neeble ion ajn sekigi, nek la tendo nek la dormekipaĵon.
Dum la nokto Véro havis bonan ideon. Ni havas amikon en Ardèche, kies frato loĝas en Bordeaux. Ne en Akvitanio sed en Bordeaux-Saint-Clair, vilaĝo najbara Étretat, kie ni planis kampadi ĉi-vespere.Rapida telefonvoko kaj la afableco de ĉiuj savas nin de malagrabla situacio. Ni dormos ĉe Didier kaj Véronique, kiuj volonte akceptas nin.Ni surseliĝas, pli malfrue ol kutime – pasis la deka horo – sed la etapo estas mallonga.En la preciza momento, kiam ni forlasas la kampadejon Cany-Barville, belan, tre puran kampadejon, malmultekostan kie ni estis tre bone akceptitaj, kiu aperas? La suno ! Neante la antaŭvidojn, ĝi akompanos nin la tutan tagon, malgraŭ kelkaj pluvaj periodoj.Ĝis Fécamp, la lina bicikla vojo preskaŭ ĉiam sekvas la malnovan fervojan linion ne plu uzitan, plej ofte en la arbaro. Komenciĝas per longa, konstanta grimpado je 3%, pli ol 7 kilometroj longa, sekvata de same longa malsupreniro. Ni piknikas en la suno en la haveno. La pluvo aperas dum kelkaj minutoj ĉe la fino de la manĝo sed finfine malaperas.Ni forlasas Fécamp per la departementa vojo al Étretat, regula grimpado, multe pli facila ol la itinero elektita de la bicikla vojo Vĺomaritime, kiu preterpasas la kampadejon kaj la kornico kun trairejoj je pli ol 15%. Ni nur devas esti atenta pri aŭtoj kaj ofte rigardi la retrospegulon.Reen sur la altebenaĵo, ni estas sur sufiĉe plataj vojoj en la kamparo, kiuj ĉi-foje prenas la oficialan itineron Vélomaritime.Ĉi-vespere, 2.500 kilometroj estas kovritaj ekde la comenco de nia vojaĝoPri la blogo, ekde sia kreo ĝi alproksimiĝas al 15 000 konektoj. Malpli ol cent mankas. Suspenso...Morgaŭ, ni atingos Le Havre, nian alvenpunkton.
Il a plu sans discontinuer toute la nuit à tel point que l'eau s'est infiltrée dans la tente mouillant légèrement matelas et sacs de couchage. Les prévisions de Météo France au réveil indiquent qu'il pleuvra toute la journée, jusqu'à 17 heures. Impossible donc d'envisager de faire sécher quoi que ce soit, ni la tente, ni le matériel de couchage.
Dans la nuit Véro a eu une heureuse idée. Nous avons un ami en Ardèche dont le frère habite à Bordeaux. Mais pas en Aquitaine mais à Bordeaux-Saint-Clair, un village voisin d'Étretat où nous avons prévu de camper ce soir.Un petit coup fil et la gentillesse des uns et des autres nous sauve d'une situation désagréable. Nous dormirons chez Didier et Véronique qui nous accueillent bien volontiers.En route donc, plus tard que d'habitude – il est passé dix heures – mais l'étape est courte.Au moment précis où nous quittons le camping de Cany-Barville, un beau camping très propre, au tarifs modiques où nous avons été très bien accueillis, qui fait son apparition ? Le soleil ! Démentant les prévisions, il nous accompagnera toute la journée, malgré quelques passages pluvieux.Jusqu'à Fécamp, la véloroute du lin suit presque toujours l'ancienne voie ferrée, le plus souvent en forêt. Tout commence par une longue montée régulière à 3 % de plus de 7 kilomètres, que suit une descente toute aussi longue. Nous pique-niquons sous le soleil sur le port. La pluie se montre quelques minutes à la fin du repas mais finalement s'éclipse.Nous quittons Fécamp par la route d'Étretat, une côte régulière, bien plus facile que l'itinéraire retenu par la véloroute qui passe par le camping et la corniche avec des passages à plus de 15 %. Il faut juste être attentif aux voitures et garder un œil sur le rétroviseur.Remonté sur le plateau, on est sur des voies assez plates dans la campagne qui reprennent cette fois l'itinéraire officiel de la Vélomaritime.Nous passons ce soir le cap des 2.500 kilomètres parcourus.Quand au blog, il approche depuis sa création les 15.000 connexions. Il en manque moins d'une centaine. Suspense...Demain, nous atteindrons Le Havre, notre point final.
