Esperanta versio (version française ci-dessous, après les photos).
Ni forlasas Hirson parte irante en la kontraŭa direkto al la hieraŭa vojo. Ni de nove preterpasas la akvofalon, dezertan ĉi-matene kaj poste trairas la urbocentron.
Ni pasas antaŭ la Rotondo (Rotonde). Konstruita far la arkitekto Paul Peirani en 1948, ĝi estis uzita por stoki kaj ripari lokomotivoj. Estis en la tagoj de vaporo; poste venis tiuj de la elektrizo de la trajnoj. Oni ĉesis uzu ĝin en 1969. Ĝi nun estas ruino, populara ĉe amantoj de urba esplorado (urbeks).
Poste, por atingi Guise, estas tre simple: ni sekvas la verdan akson de Tjeraŝo (Axe Vert de la Thiérache) kiu konfuziĝas kun la Eurovélo 3. Neniuj aŭtoj, aŭ ne multaj. Ĝi estas preskaŭ same bela kiel la Svisa Normandia verda vojo (voie verte de la Suisse Normande), sed la rivero Oise, kiun oni laŭiras tie kaj tie, certe ne havas la majeston de la rivero Orne. Bordita foje de la arbaro, foje de la paŝtejoj, la vojo malsupreniras iom post iom ĝis Guise kie ni alvenas por la tagmanĝo kiun ni prenas fronte al la familistero (familistère).
Ni restos tie ĉi-nokte kaj venontnokte ĉar, jes, ni ankoraŭ paŭzas, sed lastfoje. La etapoj poste sinsekvos ĝis ni revenos hejmen.
Sed ni volas preni la tempon por viziti morgaŭ la Socian Palacon imagitan de Jean-Baptiste André Godin, kaj pli interesiĝi pri la penso de tiu homo, kiu serĉis "la rimedojn por fari la vivon (de la laboristo) pli eltenebla kaj pli facila kaj restarigi la laboron el ĝia humiligo". Ni ne havis tempon por fari tion pasintjare, kiam ni venis ĉi tien, reen el Danio, kaj ni promesis al ni reveni. Farite.
Nous quittons Hirson en faisant en partie en sens inverse le chemin parcouru hier. Nous repassons devant la cascade, déserte à cette heure puis par le centre ville.
Nous passons devant la Rotonde. Construite par l'architecte Paul Peirani en 1948, on y remisait et réparait les locomotives. C'était au temps de la vapeur. Et puis est venu celui de l’électrification et la Rotonde a été désaffectée en 1969. Elle est aujourd'hui une ruine, prisée des amateurs d'urbex (exploration urbaine).Ensuite, pour rejoindre Guise, c'est tout simple : on suit l'Axe Vert de la Thiérache qui se confond avec l'Eurovélo 3. Aucune voiture ou presque. C'est presque aussi beau que la voie verte de la Suisse Normande mais l'Oise, qu'on croise ici et là, n'a assurément pas la majesté de l'Orne. Bordée parfois par la forêt, parfois par les pâtures, la piste descend doucement jusqu'à Guise où nous arrivons pour le repas que nous prenons face au familistère.Nous y logeons cette nuit et la nuit prochaine car, oui, nous faisons encore une pause, mais ce sera la dernière. Nous enchainerons ensuite les étapes jusqu'à revenir à la maison.C'est que nous voulons prendre le temps de visiter demain le Palais social imaginé par Jean-Baptiste André Godin, et nous intéresser davantage à la pensée de celui qui cherchait « les moyens de rendre (à l'ouvrier) la vie plus supportable et plus douce et de relever le travail de son abaissement ». Nous n'avions pas eu le temps de faire l'an dernier quand nous étions passés ici, de retour du Danemark et nous étions promis de revenir. C'est chose faite.
