Esperanta versio (version française ci-dessous, après les photos).
Devas esti tre agrable sub la finjunia suno kiam la lino floras dum la temperaturoj jam estas mildaj.
Ĉi tiu lina ciklovojo estas tre bela. Ĝi laŭiras neuzatajn fervojajn linioj kaj malgrandajn kamparajn vojojn.
Tamen ĝi estas sendube multe malpli alloga en tiu finaŭgusta pluvego, kiu akompanas nin dum la tuta tago.
Neniu bluo hodiaŭ. Nek tiu de la ĉielo, nek kompreneble tiu de lino, de longe preta por ke oni rikoltu ĝin. Oni atendas periodon de bona vetero, kiu ne venas. Oni atendas ke ĝi iom sekiĝu, por ke oni povu rikolti gin. Oni timas, ke ĝi putros. Espereble ĉi-semajnfine.
Ĝia iom malhela bruna koloro aldonas al stoploj kaj jam plugitaj kampoj.
Verdo ankaŭ montriĝas en la pejzaĝo, ĝi estas la koloro de la betoj, de la maizo, de la arboj kaj de la paŝtejoj, kie la bovinoj levas la kapon, eble surprizitaj vidi du frenezulojn biciklantaj en tia vetero, malsekaj kaj malvarmaj.
Ni devos reveni ĉi tien en la ĝusta sezono por ĝoji ĝin ĉar, sendube, ĉi tiu lina vojo estas bela, facila kaj bone aranĝita.
Alveninte en Cany-Barville, ni starigas la tendon sub la pluvo, estas la unua fojo, ke tio okazas.
Denove ĉi-nokte pluvos, laŭdire kaj ankaŭ morgaŭ dum nia antaŭlasta etapo, kiu kondukos nin al Étretat.
Sabato, la vetero estu pli agrabla dum nia alveno al Havro.
Tiam, la urbo do bone nomiğos sed tamen, "ni pluvivos": la pluvo ne fandos nin, ni ne estas faritaj el sukero!
Tout ça doit être très agréable sous le soleil de la fin juin quand le lin est en fleur et les températures déjà douces.
Elle est bien jolie cette véloroute du lin qui emprunte tour à tour des voies ferrées désaffectées et des petites routes de campagne.Mais elle est incontestablement bien moins attrayante sous la pluie battante de cette fin de mois d'août, qui nous accompagne toute la journée.Pas de bleu aujourd'hui. Ni celui du ciel, ni bien sûr celui du lin, prêt depuis longtemps à être récolté. C'est qu'on attend une période de beau temps qui ne vient pas, qu'il sèche un peu qu'on puisse le rentrer. On cvraint qu'il pourrisse. Ce week-end espère-t-on.Sa couleur brune un peu terne ajoute aux éteules et aux champs déjà labourés.Le vert aussi s'affirme dans le paysage, c'est la couleur des betteraves, du maïs, des arbres et des pâtures où les vaches lèvent la tête, étonnées peut-être de voir deux cinglés rouler par un temps pareil, trempés et frigorifiés.Il nous faudra revenir ici à la bonne saison pour en profiter car, à n'en pas douter cette route du lin est jolie, facile et bien aménagée.A l'arrivée à Cany-Barville, nous montons la tente sous la pluie, c'est la première fois que cela nous arrive.Elle devrait s'imposer encore cette nuit et demain pendant notre avant-dernière étape qui nous conduira à Étretat.Samedi, le temms devrait êyre plus agréable pour notre arrivée au Havre.En la circonstance, la ville portera donc bien son nom mais quand même, « we will survive » : la pluie ne nous fera pas fondre, nous ne sommes pas en sucre !
