Esperanta versio (version française ci-dessous, après les photos).
Ni forlasas Péronne ĉi-matene laŭ la norda kanalo (Canal du Nord) kaj la Somme, kiuj ofte kuniĝas aŭ estas mi, kiu konfuzas. Cora estus feliĉa ĉi tie, ĝi estas ebena kaj akvo estas ĉie. Ŝajnas, ke pluvos sed ne finfine sed tio ne estas la punkto. Dum la tuta tago, krom de tempo al tempo, ni veturos laŭ la akvorando.
Foje la akvo de la kanalo, jen tiu de la rivero, jen tiu de la lagetoj. Ni ne scias. Ni ne plu scias. Aŭ mi devus veturi kun la nazo sur la mapo sed ne: estas multe pli bone por fari kaj vidi.
La koloroj, la reflektoj, la birdoj, la floroj, la insektoj. Ĉio estas magio.
Trairante la saman etapon pasintjare ni diris al ni, ke ĝi estis unu el la plej belaj – tamen ni vidis multajn mirindaĵojn. Ĉi tiu impreso estas konfirmita ĉi-jare, des pli konfirmita, ke ni vidis malpli da ili.
La enirejo en Amiens estas belega tra Camon kaj ĝiaj "hortillonnages", terpecoj ĉirkaŭitaj de akvo, dediĉitaj al merkatĝardenado, starigitaj mezepoke sur iamaj marĉoj kiuj estis sekigitaj. El la 10.000 hektaroj ankoraŭ kultivitaj far mil kamparanoj en la 19-a jarcento, nur 300 estas ankoraŭ kultivitaj hodiaŭ far ĉirkaŭ dek kvin merkatĝardenistoj. Tamen, ĝi estas bela. Simon pravas.
Nous quittons Péronne ce matin en suivant le Canal du nord et la Somme qui souvent se confondent ou c'est moi qui confonds. Cora serait heureuse ici, c'est plat et l'eau est partout. La pluie fait mine de tomber puis se ravise mais là n'est pas la question. Tout de long de la journée, sauf à de rares moments, nous roulerons au bord de l'eau.
Tantôt celle du canal, tantôt celle de la rivière, tantôt celle des étangs. On ne sait pas. On ne sait plus. Ou il faudrait rouler le nez sur la carte mais il y a bien mieux à faire et à voir.Les couleurs, les reflets, les oiseaux, les fleurs, les insectes. Tout est magie.En parcourant la même étape l'an dernier nous nous étions dit que c'était l'une des plus belles - pourtant, nous en avions vu des merveilles. Cette impression se confirme d'autant plus qu'elles ont été moins fréquentes cette année.L'entrée dans Amiens est superbe par Camon et ses hortillonnages, des parcelles entourées d'eau, vouées à la culture maraichère, établies sur d'anciens marais asséchés au Moyen-Âge. Des 10 000 hectares encore cultivés par un millier d’exploitants au XIXème siècle, seuls 300 le sont encore aujourd'hui par une quinzaine de maraîchers. N'empêche, c'est beau. Simon a raison.La cathédrale aussi est une merveille.
