Nous quittons notre Air Bnb ce matin à proximité de Ribe pour en rejoindre un autre à Esbjerg ce soir. On s'empâte...
La ville de Ribe est jolie et sa boulangerie-pâtisserie nous fait du gringue. Les gâteaux danois sont réputés, et nous tenons à vérifier que cette réputation n'est pas usurpée. En bons Français, nous prenons deux chapeaux de Napoléon et, pour faire bonne mesure, nous y ajoutons un second gâteau. Et un pain pour avoir bonne conscience. Quoique... le pain noir (rugbrød) est ici si bon, que notre bonne conscience s'achète à bon compte.Nous poursuivons ensuite notre route quelques kilomètres à l'intérieur des terres dans une campagne sans interêt particulier ; maïs et céréales alternent avec les pâturages.Ce qui nous étonnés, c'est le soin apporté par les Danois à leur environnement. C'est dimanche. On tond. On balaye les trottoirs. On fauche les bas-côtés bien au-delà de chez soi. On taille, on peint. Rien ne traîne. Même les cours de ferme sont d'une propreté parfaite.Bien évidemment, aucun papier, aucune canette sur les bas-côtés des routes. C'est à peine si on trouve quelques mégots ici ou là.Après ce passage campagnard, retour à la digue pour quelques kilomètres puis nous atteignons Esbjerg où nous restons deux jours. Nous faisons un petit tour en ville. Le Tour de France est retransmis sur grand écran sur la place de la ville et de nombreuses animations sont proposées. Ils arrivent seulement...Demain, nous irons faire un tour sur l'île de Fanø. Il y aura sans doute plus à raconter... En attendant c'est lessive.
Ni forlasas nian Air Bnb ĉi-matene proksime de Ribe por iri al alia en Esbjerg kie ni tranoktos ĉi-vespere. Ni ne estos lacaj...
La urbo Ribe estas bela kaj ĝia bakejo-kukaĵo alvokas nin. Danaj kukoj estas famaj, kaj ni volas kontroli, ĉu ĉi tiu reputacio ne estas uzurpita.
Kiel bonaj francoj, ni prenas du ĉapelojn de Napoleono kaj ni aldonas duan kukon. Kaj pano por havi trankvilan konsciencon. Kvankam... la nigra pano (rugbrød) estas tiel bona ĉi tie, ke ni faciles havas bona konscienco.
Ni tiam daŭrigas nian vojon kelkajn kilometrojn enlande en kamparo sen aparta intereso ; maizo kaj cerealoj alternas kun paŝtejoj.
Kio mirigas nin estas kiel danoj prizorgas sian medion. Estas dimanĉo hodiaŭ. Ili tondas la gazonon. Ili balaas la trotuarojn. Ili falĉas rande de la vojo multe preter siaj hejmoj. Ili prizorgas heĝoj, ili pentras. Nenio estas en malordo. Eĉ la farmkortoj estas perfekte puraj.
Kompreneble, neniu papero, neniu bieroskatolo sur la flankoj de la vojoj. Vi apenaŭ trovas kelkajn cigaredstugojn ĉi tie aŭ tie.
Post ni trairis ĉi tiu kamparo, ni revenas al la digo dum kelkaj kilometroj. Ni poste atingas Esbjerg kie ni restas du tagojn.
Ni faras mallongan promenon ĉirkaŭ la urbo. La Tour de France estas videbla sur granda ekrano sur la urboplaco kaj multaj agadoj estas ofertitaj. Ili alvenas nur...
Morgaŭ ni vojaĝos al la insulo Fanø. Verŝajne estos pli por rakonti... Intertempe ni lesivas.
