Avant de reprendre la route ce matin, nous faisons une petite cueillette de prunes et de pommes. Le camping est planté de plus de 200 arbres fruitiers et le propriétaire nous offre bien volontiers ces quelques fruits.
La première partie de l'itinéraire est plutôt plate et nous allons bon train sur de petites routes à travers les villages ou les lotissements de la périphérie d'Euskirchen.Nous prenons le repas à Floisdorf et c'est là que les choses plus sérieuses commencent. Nous abordons les premières côtes de l'Eifel mais ce ne sera pas le plus difficile de la journée.Ce coquin de GPS nous fait passer par un chemin à peine dessiné, empierré de gros cailloux ronds, raviné par des écoulements à l'occasion de quelque grosse pluie, envahi de ronces et d'orties, barré par un tronc d'arbre abattu par quelque tempête sous lequel il nous faut passer. Pas question de rouler, il faut mettre pied à terre et, même ainsi, il nous est difficile de progresser. Un bon kilomètre pour 150 mètres de descente en croisant les doigts pour ne pas être obligé de rebrousser chemin.Finalement ça passe et nous arrivons au camping aux environs de 16 heures. Pleuvra ? Pleuvra pas ? Le temps a été gris toute la journée, nettement plus frais que les jours précédents. La pluie fait mine de tomber à plusieurs reprises mais s'arrête aux premières gouttes. Nous verrons bien cette nuit.Demain, la journée sera rude. Ca grimpera fort et pendant une vingtaine de kilomètres.Nous quitterons l'Allemagne pour la Belgique : nous partons pour la Calamine (en Français) ou Kelmis (en Flamand), l'ancien territoire neutre de Moresnet qui, un temps, se proclama indépendant sous le nom d'Amikejo et choisit l'espéranto comme langue nationale.Nous partirons tôt car nous souhaitons visiter le Musée de la Vieille Montagne qui évoque le passé du territoire et il ferme à cinq heures. Michèle une espérantiste allemande nous y accueille pour deux jours. Dimanche, nous prendrons ensemble le train pour Liège où Viviane, une autre espérantiste, nous fera visiter la ville, en espéranto, bien sûr.Lundi, nous y reviendrons, mais à vélo cette fois.Il est probable que le temps manquera pour donner de nos nouvelles. Rendez-vous lundi soir.
Antaŭ ol forlasi la kampejo ĉi-matene, ni plukas kelkajn prunojn kaj pomojn. Ĝi estas plantita kun pli ol 200 fruktarboj kaj la posedanto volonte proponas al kelkajn fruktojn.
La unua parto de la itinero estas sufiĉe ebena kaj ni rapide iras sur malgrandaj vojoj tra la vilaĝoj aŭ loĝejaj kvartaloj ĉe la periferio de Euskirchen.
Ni tagmanĝas en Floisdorf kaj tie komenciĝas la pli malfacilaj aferoj. Ni alproksimiĝas al la unuaj deklivoj de la masivo Eifel sed tio ne estos la plej malfacila de la tago.
Tiu ĉi malica GPS kondukas nin en apenaŭ markita pado, pavimita per grandaj rondaj ŝtonetoj, truita de fluaĵo okaze de iu pluvego, invadita de rubusoj kaj urtikoj, barita de arbotrunko faligita de iu ŝtormo, sub kiu ni devas pasi.
Ne eblas bicikli, ni devas deĉevaliĝi kaj, eĉ tiel, estas malfacile por ni progresi. Unu kilometro por 150 metroj da malsupreniro, ni esperas, ke ni ne devos reiri supren.
Finfine ni alvenas al la kampadejo ĉirkaŭ la 16-a.
Ĉu pluvos? Ĉu ne pluvos? La vetero estis griza la tutan tagon, multe pli malvarmeta ol la antaŭaj tagoj. La pluvo ŝajnigas fali plurfoje sed ĉesas ĉe la unuaj gutoj. Ni vidos ĉi-vespere.
Morgaŭ estos tago por malfacila etapo. La vojo grimpos forte kaj dum ĉirkaŭ dudek kilometroj.
Ni forlasos Germanion al Belgio : ni iros al Calamine (en la franca) aŭ Kelmis (en la flandra), la iama neŭtrala teritorio de Moresnet kiu, dum kelka tempo, proklamis sin sendependa, prenis la nomon Amikejo kaj elektis Esperanton kiel nacian lingvon.
Ni foriros frue ĉar ni volas viziti la Muzeon de la Malnova Monto kiu elvokas la pasintecon de la teritorio kaj ĝi fermiĝas je la kvina.
Michèle, germana esperantistino, bonvenigos nin tie dum du tagoj. Dimanĉon, ni kune prenos la trajnon al Lieĝo kie Viviane, alia esperantisto, ĉiĉeronos, en Esperanto, kompreneble.
Lundon, ni revenos al Lieĝo, sed ĉi-foje per biciklo.
Verŝajne, la tempo mankos por doni al ni novaĵojn.
