Nous avons donc passé la nuit chez Frank et Marietheres, deux espérantistes qui nous ont accueillis à bras ouverts.
Frank a créé un club d'espéranto dans sa commune et un site internet très fourni : http://frali.netVous y trouverez de nombreuses ressources pour découvrir la langue.Il a aussi créé un site qui fédère les initiatives des espérantistes pour qu'ils se viennent en aide les uns aux autres :http://kunfarejo.frali.bplaced.netOn y apprend en autre l'existence de l'université populaire du voyage qui organise un cyclovoyage d'Arras à Cologne, dont l'Espéranto est l'une des langues de communication. Mais si l'idée vous tente, il est trop tard. La balade commençait aujourd'hui !Frank est lui aussi membre de BEMI, le club des cyclistes espérantistes, et depuis sa création : il a participé à la première caravane... et nous en avons fait une petite à nous trois sur dix kilomètres ce matin puisqu'il a eu la gentillesse de nous accompagner au moment du départ dans un labyrinthe de chemins, sur des chemins en forêt, au long des voies ferrées ou sur de petites routes pour nous guider et nous indiquer au passages quelques lieux dignes d'intérêt.Il nous a proposé un itinéraire différent de celui que nous avions envisagé. Nous avons ainsi évité une longue boucle au nord. Il a eu bien raison car la température d'aujourd'hui est encore très – trop – chaude.À la fatigue de la journée, s'ajoute aussi sans doute celle que nous avons accumulée depuis le début du voyage, nous ne tarderons pas à passer le cap des 4.000 kilomètres... Se pourrait-il que nous commencions à vieillir ? Mais devenir ou être vieux, n'est-ce pas être jeune depuis longtemps que les (autres) jeunes ?Ce qui nous rassure, c'est que les autres cyclistes installés au camping de ce soir se disent eux aussi fatigués par cette chaleur.
Ni do tranoktis ĉe Frank kaj Marietheres, du esperantistoj, kiuj akceptis nin kun tre afable.
Frank kreis Esperanto-klubon en sia urbo kaj tre riĉan retejon : http://frali.netVi trovos tie multajn rimedojn por malkovri la lingvon.Li kreis ankaŭ retejon, kiu kunigas la iniciatojn de esperantistoj, por ke ili helpu unu la alian : http://kunfarejo.frali.bplaced.netNi tiel ekscias pri la ekzisto de la populara vojaĝuniversitato, kiu organizas biciklovojaĝon de Arras al Kolonjo, en kiu Esperanto estas unu el la lingvoj por komuniki. Sed se la ideo tentas vin, estas tro malfrue. La veturo komenciĝis hodiaŭ matene !Frank ankaŭ estas membro de BEMI, la klubo de Esperanto-biciklantoj, ekde ĝia komenco : li partoprenis la unuan karavanon... kaj ni faris ĉi-matene malgrandan karavanon triope dum dek kilometroj, ĉar li afable akompanis nin dum labirinto de vojetoj, sur padoj en la arbaro, laŭ la fervojaj linioj aŭ sur malgrandaj vojoj. Li vidis nin kaj indikis al ni kelkajn indajn lokojn.Li proponis al ni alian itineron ol tiu, kiun ni planis. Ni tiel evitis longan irado norden. Li pravis, ĉar la hodiaŭa temperaturo estas ankoraŭ tre – tro – varma.La hodiaaŭ etapo kompreneble lacigis nin sed ankaŭ sendube ni estas lacaj - sed ne senkuraĝigitaj - pro la longeco de nia vojaĝo, ni baldaŭ atingos 4.000 kilometrojn...Ĉu ni ekmaljuniĝas ?Sed se vi estas aŭ iĝas maljuna, vi estas juna ekde pli longe ol (aliaj) junuloj. Ĉu ne ?Trankviligas nin, ke la aliaj biciklantoj instalitaj ĉe la kampadejo hodiaŭ vespere diras, ke ili ankaŭ estas lacaj de ĉi tiu varmego.
