Pour aller de Güster à Glinde, nous avons, comme la veille suivi au sud le canal de Lübeck à l'Elbe, puis à l'ouest le fleuve lui-même, avant de remonter au nord pour rejoindre l'Air Bnb où nous avons passons deux jours.
Au fur et à mesure de notre avancée, le canal se fait plus beau, les paysages plus ouverts.
De l'Elbe en revanche, nous n'aurons presque rien vu. Des travaux obligent à rejoindre la route en retrait puis, quand on rejoint enfin le fleuve, c'est soit pour suivre des chemins où nous faut traverser des nuages de moucherons - mieux vaut fermer la bouche et quel dommage qu'on ne puisse fermer les narines - soit pour longer l'Elbe sur une piste qui longe une grand-route.
Le dernier passage en campagne est plus agréable sans être enthousiasmant.
D'Hambourg, je n'aurais rien vu que le centre où toute l'après-midi j'ai préparé la présentation de notre voyage au club d'espéranto. C'est dommage car Véro, qui a eu le temps d'y faire un tour, a beaucoup aimé ce qu'elle en a vu, le parlement, la cathédrale, les canaux.
Il faudra, ici encore, revenir.
Por iri de Güster al Glinde, kiel la antaŭan tagon, ni sekvis suden la kanalon de Lübeck al Elbo, poste la riveron mem okcidenten, antaŭ ol iri norden por atingi al la Air Bnb kie ni pasigas du tagojn.
Dum ni progresas, la kanalo fariĝas pli bela, la pejzaĝoj pli larĝaj.
De Elbo, malbonŝance, ni vidis preskaŭ nenion. Laboroj devigas nin iri al la pli ena vojo fiksita. Kiam ni finfine atingas la riveron, ni devas aŭ sekvi padojn, kie ni devas transiri nubojn de muskoj - estas pli bone fermi vian buŝon ; domaĝe ke oni ne povas fermi la naztruojn. - aŭ sekvi la Elbon sur bicikla vojo, apud ĉefa vojo.
La lasta trairejo en la kamparo estas pli agrabla sed ne belega.
El Hamburgo mi vidis nenion krom la kulturan domon, kie la tutan posttagmezon mi preparis la prelegon pri nia vojaĝo al la Esperanto-klubo. Domaĝe ĉar Véro, kiu havis tempon por promeni kaj ĉirkaŭrigardi, tre ŝatis la urbon, la parlamento, la katedralo, la kanaloj.
