Nous quittons Hanneke, l'espérantiste qui nous a gentiment accueillis, comme d'habitude bien plus tardivement que prévu. Je ne sais ni pourquoi ni comment mais il nous faut toujours deux bonnes heures pour prendre le petit déjeuner, préparer nos sacoches en nous mettre en selle. Jamais moins. Peu importe les bonnes résolutions, nous sommes toujours en retard. L'étape est courte aujourd'hui, c'est donc sans importance, d'autant que nous ne campons pas et qu'il ne nous faut donc pas monter la tente.
Le coucher, il est vrai, a été tardif. Outre que la rédaction du blog demande un peu de temps, il m'a fallu réorganiser une partie du parcours de notre itinéraire car Walter, qui devait nous héberger à Itzehoe, vient de m'informer qu'il ne pourrait pas nous accueillir. Il me faut donc trouver une solution alternative, d'autant que nous comptions y faire une pause d'une journée.Mauvaise surprise au moment du départ. Je ne sais – c'est le plus probable – si j'ai fait une erreur de manipulation ou si l'appareil a dysfonctionné mais toutes les photos stockées sur la carte SD depuis notre départ ont diparu. C'est regrettable, c'est contrariant, mais c'est ainsi.Véro qui parfois dit, sans qu'on sache bien si c'est un désir, une intention ou une plaisanterie, qu'elle aimerait rouler sur la célèbre route 66 américaine en a, en quelque sorte, comme un semblant d'avant-goût. Notre journée commence en effet par une immense ligne droite de près de 10 kilomètres, le long de la digue. La perspective est jolie mais à la longue, ça manque de variété, même pour moi qui ai un certain goût pour les choses prévisibles.Le passage en forêt qui suit est le bienvenu.Nous devons rejoindre Den Oever, où commence l'Afsluitdijk, une digue de 32 km de long entre la Hollande du Nord et la Frise, qui ferme littéralement l'IJsselmeer et la mer des Wadden et protège les Pays-Bas des inondations. Elle est en travaux et la piste cyclable est fermée, mais un bus de substitution gratuit, le Fietsbus, a été mis en place qui nous conduit jusqu'à Bij Kornwerderzand. A la descente du bus, nous affrontons un fort vent de face pendant quelques kilomètres. L'étape étant courte aujourd'hui, nous prenons le temps d'une petite pause-glace à Makkum. Ce n'est que la deuxième depuis notre départ... Nous sommes incroyablement raisonnables !
Ni forlasas Hanneke, la esperantiston, kiu afable akceptis nin, kiel kutime multe pli malfrue ol ni planis. Mi ne scias kial aŭ kiel, sed ni ĉiam bezonas pli ol du horoj por matenmanĝi, prepari niajn sakojn kaj finfine surseliĝi. Neniam malpli. Ne gravas la bonaj rezolucioj, ni ĉiam malfruas. La etapo estas mallonga hodiaŭ, do ne gravas, precipe ĉar ni ne tendumas kaj ni ne devas starigi la tendon.
Mi devas konfesi, ke mi malfrue enlitiĝis, eble la kialo. Verki la blogon necesas iom da tempo kaj mi devis reorganizi parton de nia itinero ĉar Walter, kiu estis gastanta nin en Itzehoe, ĵus informis min, ke li ne ĉestos hejme. Do mi devas trovi alian solvon, precipe ĉar ni planis fari tagpaŭzon tie.
Malbona surprizo je la horo de foriro. Mi ne scias ĉu mi faris eraron pri manipulado – plej verŝajne – aŭ ĉu la fotilo misfunkciis, sed ĉiuj fotoj konservitaj sur la SD-karto ekde nia foriro malaperis. Estas bedaŭrinde, ĝenas, sed tiel estas.
Vero kiu foje diras, sen ke mi sciu ĉu deziro, intenco aŭ ŝerco, ke ŝi ŝatus veturi sur la fama usona itinero 66 havas, iel, antaŭgusto. Nia tago ja komenciĝas per grandega rekta linio de preskaŭ 10 kilometroj, laŭ la digo. La perspektivo estas bela sed longtempe mankas vario, eĉ por mi, kiu havas certan guston por antaŭvideblaj aferoj.
La trairejo en la arbaro kiu sekvas estas bonvena.
Ni devas atingi Den Oever, kie komenciĝas Afsluitdijk, 32 km longa digo inter Norda Nederlando kaj Frislando, kiu fermas IJsselmeer kaj Vadan Maron (Waddenzee) kaj protektas Nederlandon kontraŭ inundo. Okazas grandaj laboroj kaj la biciklovojo estas fermita, sed senpaga anstataŭa buso, Fietsbus, kondukas nin al Bij Kornwerderzand. Elirante el la buso, ni alfrontas fortan kontraŭventon dum kelkaj kilometroj. La etapo estas mallonga hodiaŭ, ni prenas la tempon por malgranda glacipaŭzo en Makkum. Ĉi tio estas nur la dua de kiam ni foriris... Ni estas nekredeble saĝaj !
