21. De Saint Brévin les Pins à La Barre de Monts

Nous nous sommes levés un peu plus tôt que d'habitude car nous savions que l'étape du jour serait un peu plus longue qu'à l'habitude. Pourtant nous avions encore beaucoup de choses à nous avec Alain et Marie-Thérèse. De fait, nous ne sommes guère partis plus tôt que d'habitude.

Après Saint Michel Chef Chef, nous optons donc pour l'itinéraire qui permet de rejoindre Pornic par les terres et négligeons la Pointe Saint Gildas. Le temps est de toutes façons maussade et la visibilité insuffisante pour profiter du spectacle de l’océan.

Le Port de Pornic est très joli, tellement que l'itinéraire nous fait grimper (dur) pour que nous profitions pleinement d'une vue en surplomb.

On parcourt ensuite le pays de Retz. Nous prenons le repas à Moutiers en Retz par un froid de canard. À Beauvoir sur Mer,  l'itinéraire fait une grande boucle par l'intérieur des terres et passe par Saint Urbain avant de rejoindre un hameau dans le Marais on nous passerons la nuit chez Jean-Michel et Suzette.

Il ont parcouru l’EV6 il y a deux ans.  Comme nous avons, nous aussi, le projet d'aller nous baigner sur la plage de Consranta, nous écoutons attentivement le récit de leur voyage. Au cours du soir, nous discutons de choses et d'autre et le monde serait pour un peu refait quand vient l'heure du marchand de sable.

Je profite de quelques instants de solitude tandis que Véronique dort déjà pour rattraper le retard dans la publication du blog - nous n'avions pas de connexion à Saint mais il m'est bien difficile de garder les yeux ouverts....

Ni leviĝis iom pli frue ol kutime, ĉar ni scias, ke hodiaŭa etapo eble estos pli longa ol kutime.  Tamen ni ankoraŭ havas multajn dikutojn kun Alain kaj Marie-Thérèse.  Fakte ni foriras apenaŭ pli frue ol kutime.

Post Nous Saint Michel Chef Chef, ni do elektas la itineron, kiu permesas al ni atingi Pornic per tero kaj neglekti Pointe Saint Gildas.  La vetero estas malagrabla ĉiuokaze kaj la videbleco nesufiĉa por ĝui la spektaklon de la oceano.

La Haveno Pornic estas tre bela, tiel bela, ke la itinero igas nin grimpi (malfacile) tiel ke ni profitas plene superpendan vidon.

Ni tiam transiras la landon Retz.  Ni manĝas la manĝon en Moutiers en Retz dum malvarma  vetero.  En Beauvoir sur Mer, la vojo faras longan buklon tra la kamparo kaj trapasas Saint Urbain antaŭ ol atingi vilaĝeton en la marĉo kie ni tranoktos ĉe Jean-Michel kaj Suzette.

Ili rajdis sur la EV6 antaŭ du jaroj.  Ĉar ankaŭ ni planas naĝi en Maro Nigra ĉe Consranta, ni aŭskultas atente la historion de ilia vojaĝo.  Dum la vespero, ni diskutas aferojn kaj aliajn kaj la mondo estus iom refarita kiam venos la tempo por la sabloviro.

Mi profitas kelkajn momentojn de soleco dum Véronique jam dormas por kompensi la malfruon en la publikigo de la blogo - ni ne havis iuñ konekto ajn en Saint Brévin, sed estas tre malfacile por mi teni la okulojn malfermitaj ...