22-an de Aŭgusto - 22 août - 50 - Berlin - Brandenburg an der Havel

VERSION EN FRANÇAIS PLUS BAS APRES LES PHOTOS

Estas tre malfacile forlasi Berlinon: post kelkaj kilometroj laŭ kompreneble trafikataj vojoj, vi nur devas fari kiel ĉiuj, preni la aŭtovojon. Nu, ni ne estas tute sur la ŝoseo mem, ni veturas sur la biciklovojo situanta aliflanke de la sekurecbaro, unu metron for de la aŭtoj. Estas sufiĉe nekutime kaj ne tre agrable, sed sekure.

Survoje ni renkontas du monumentojn al la gloro de la socialisma unueco, kies pinto estas surmetita de ruĝa stelo. Ili kompreneble datiĝas de la anoj antaŭ la reunuiĝo de la du Germanioj. Estas surprize. En Hungario, ĉiuj statuoj al la gloro de personecoj ligitaj al la komunisma reĝimo estis malstarigaj kaj grupigitaj for de la urbo en la Statua Parko, subĉiela muzeo.

Post kelkaj kilometroj da tia rajdado, la trako iras dekstren, tra interspaco en ruinita muro. Ni alvenas, tute neatendite, en la grandegan "Marques Avenue" de Berlino. Centoj da famaj markoj vendas siajn plusajn aŭ finkolektajn aĵojn ĉi tie kun gravaj rabatoj, kiel en Troyes. Sed ni ne venis ĉi tien por kompletigi nian vestoŝrankon. Aĉetojn ni tute malfacilus enigi en niajn sakojn.

Ni do daŭrigas nian vojaĝon, plej ofte sur sekundaraj vojoj, ekipitaj per flanka biciklovojo. Kelkaj sekcioj estas en malbona stato. La radikoj de la arboj levis la asfalton kaj la postaĵo forte batas la selon. Ni preskaŭ ne havas grimpadon por supreniri, ni povas vidi centojn da metroj. La kontraŭ- aŭ flankenvento vere ĝenas nin nur okaze de kelkaj perfortaj ventopuŝoj kaj la temperaturo estas ideala.

Kontraŭ tre malalta prezo, ni tendumas ĉi-vespere ĉe la naŭtika bazo de Brandenbourg-an-der-Havel. Ĉi tiu estas nia 50-a etapo. Estas multaj boatoj alligitaj ĉe la jaĥtejo sed ni estas la solaj tendumantoj nur estas unu ruldomo. La tuta kampejo estas por ni. Afable, la Hafenmeister (mastro de la haveno) lasas al ni aliron al sia fridujo – estas vere, ke ĝi enhavas nur du botelojn da biero.

VERSION EN FRANÇAIS.

Il n’est pas très difficile de quitter Berlin, après avoir emprunté pendant quelques kilomètres les pistes qui suivent des routes bien sûr fréquentées, il suffit de faire comme tout le monde, de prendre l’autoroute. Bon, nous ne sommes pas tout à fait sur l’autoroute, nous roulons sur la piste cyclable située de l’autre côté de la barrière de sécurité, à un mètre des voitures. C’est assez inhabituel et peu agréable, mais sécurisé.

Nous croisons en chemin deux monuments à la gloire de l’unité des socialistes, surmontés d’une étoile rouge. Ils datent bien sûr de la période qui précède la réunification. C’est surprenant. En Hongrie toutes les statues à la gloire des personnalités liées au régime communiste ont été déboulonnées et regroupées à l’écart de la ville dans le Parc des Statues, un musée à ciel ouvert.

Après quelques kilomètres à rouler ainsi, la piste pique à droite, à travers une brèche dans un mur en ruines. Nous arrivons, c’est tout à fait inattendu, dans l’immense « Marques Avenue » de Berlin. Des centaines de grandes marques vendent ici leurs surplus ou leurs fins de collection avec des rabais importants, comme à Troyes. Mais nous ne sommes pas venus ici pour compléter la garde-robe. Les achats trouveraient du reste difficilement place dans nos sacoches.

Nous poursuivons donc notre chemin, le plus souvent sur des routes secondaires, équipées d’une piste cyclable latérale. Certains tronçons sont en mauvais état. Les racines des arbres ont soulevé le revêtement et les fesses tapent dur sur la selle. Nous n’avons presque aucune montée à affronter, on y voit à des centaines de mètres. Le vent de face ou légèrement de côté ne nous gêne vraiment que quand il rafale et la température est idéale.

Pour un prix dérisoire, nous campons ce soir à la base nautique de Brandenbourg-an-der-Havel. C’est notre 50ème étape. Les bateaux sont nombreux amarrés à la marina mais nous sommes les seuls campeurs à l’exception d’une caravane. Tout le terrain est pour nous. Sympa, le Hafenmeister (maître du port) nous laisse un petit coin de son frigo – il est vrai qu’il ne contient que deux bières.