2-an de Julio - 2 juillet - 10 - Albertslund - Nivå

VERSION EN FRANÇAIS PLUS BAS APRES LES PHOTOS

Ni forlasis Torben kaj Pia ĉi-matene kun multe da emocio. Ni revidos nin ĉiukaze, ĉi tie, en Normandio aŭ aliloke dum iu internacia renkontiĝo de esperantistoj.

La vetero estas ankoraŭ tre malgaja...

Ni forlasas Albertslund al Kopenhago laŭ la bicikla vojo, kiu duobligas iom monotonan nacian vojon... sed ni estas finfine nur kelkajn kilometrojn de la ĉefurbo. La trafiko kreskiĝas sed restas nekomparebla kun tiu kiam alproksimiĝas al Parizo aŭ Bruselo aŭ eĉ ĉe la ringa vojo de Caen.

Ni haltas ĉe vinbutikisto por aĉeti botelon por niaj gastoj ĉi-vespere. Li tre feliĉas montri al ni la francan flagon sur kiu li presigis "Liberté - Elgalité (sic) - M'Bappé". Mi eliras post pago de mia aĉeto, kaj pretas ekpedali, kiam la vinkomercisto eliras el sia vendejo kaj proponas al ni tason da kafo. Mojose.

Ni transiras Kopenhagon kun mallonga halto ĉe la fama – kaj tre turisma – haveno. Ni ankoraŭ miras la trankvilon, kiu regas en la urbo. Kvazaŭ dimanĉus.

Post forlaso de Kopenhago, ni laŭiras la marbordon. Ni foje sekvas la vojon sed dum iom da tempo fervojon for de aŭtotrafiko. Dum kelkaj kilometroj, la reliefo estas tre kruta, kelkaj montetoj estas pli ol 15%. Sur la alia flanko de la pasejo, ni povas klare vidi Svedion kie ni estos morgaŭ. Estas la unua fojo, ke ni metos la radojn en tiu lando.

Ni alvenas en Nivå kie Peter kaj Brite atendas nin. Peter, kiun mi renkontis ĉe Pia antaŭ du jaroj, fariĝis mia instruisto post la tro frua morto de Ivo. Li estas pacienca instruisto, kiu senlace korektas min kaj dediĉas horojn kaj horojn al mi...

Petro kondukas nin al Helsingør, proksimume dek kvin kilometrojn for, por montri al ni Kastelon Kronborg, konatan kiel la scenejo de la tragedio Hamleto de Vilhelmo Ŝekspiro.

Ni poste manĝas kun Jan kaj Liene, du aliaj esperantistoj, kiujn Peter kaj Brite invitis aliĝi al ni. Momento de amikeco. Ni dividas kun ili glason da kalvadoso, kiun ni kunportis.

Ni revenos al Helsingør morgaŭ matene, ĉi-foje por preni la pramon, kiu kondukos nin al Helsinborg. Ni estos en Svedio.

VERSION EN FRANÇAIS.

Nous avons quitté ce matin Torben et Pia avec beaucoup d’émotion. Nous nous reverrons quoi qu’il en soit, ici, en Normandie ou ailleurs à l’occasion de quelque rencontre internationale des espérantistes.

Le temps est encore bien maussade…

Nous quittons Albertslund en direction de Copenhague en suivant la piste cyclable qui double une route nationale un peu monotone… mais nous ne sommes après tout qu’à quelques kilomètres de la capitale. Le trafic s’intensifie mais reste sans comparaison avec celui qu’on trouve à l’approche de Paris ou de Bruxelles ou même sur le périphérique de Caen à cette heure.

Nous nous arrêtons chez un caviste pour acheter une bouteille pour nos hôtes de ce soir. Il est très content de nous montrer le drapeau français sur lequel il a fait floquer « Liberté – Elgalité (sic) – M’Bappé ». Je sors après avoir réglé mon achat, et me prépare à repartir quand le caviste ressort de son magasin pour nous proposer une tasse de café. Sympa.

Nous traversons Copenhague en faisant une courte halte sur le célèbre – et très touristique – port. Nous sommes encore étonnés par le calme qui règne dans la ville. On se croirait dimanche.

Après avoir quitté Copenhague, nous suivons la côte. Nous longeons parfois la route mais la piste suit pendant un bon moment une voie ferrée à l’écart du trafic automobile. Pendant quelques kilomètres, le relief est très accusé, certaines côtes font plus de 15%. De l’autre côté de la passe, on distingue nettement la Suède où nous serons dès demain. C’est la première fois que nous y mettrons les roues.

Nous arrivons à Nivå où nous attendent Peter et Brite. Peter, rencontré chez Pia il y a deux ans, est devenu mon professeur après le décès prématuré d’Yves. Un professeur patient qui me corrige inlassablement et me consacre des heures et des heures…

Peter nous emmène à Helsingør, à une quinzaine de kilomètres pour nous faire visiter le château de Kronborg connu pour être le cadre de la tragédie Hamlet de William Shakespeare.

Nous prenons ensuite le repas avec Jan et Liene, deux autres espérantistes que Peter et Brite ont invité à se joindre à nous. Un moment de convivialité. Nous partageons un peu du calvados que nous avons emmené avec nous.

Nous retournerons à Helsingør demain matin, cette fois pour y prendre le ferry qui nous amènera à Helsinborg. Nous serons en Suède.