Ni forlasis niajn esperantistajn amikojn, Peter kaj Brite, hodiaŭ matene je la 9-a kaj duono. Ili tre bone bonvenigis nin, eĉ donante al ni ion por tagmanĝi hodiaŭ.
Lastan foton, ni breakumas kaj foriras. Emociitaj.
Ni neniam sufiĉe diros pri la riĉeco de la renkontoj, kiujn ni spertas danke al Esperanto!
Ni denove prenas Strandenvej, kiu iras laŭ la strandojn al Helsingør de kie la pramo kondukos nin al Helsingborg, ĉe la sveda flanko. Dekstre estas la maro, maldekstre riĉaj vilaoj. Ni preterpasas multajn banistojn, kiuj jam revenas hejmen, en banmantelo aŭ kovritaj per bantuko. Ili estas tre kuraĝaj ĵeti sin en la maron tiel frue matene.
Eniri la pramon estas tute facile. Ankaŭ ĉi tie estas aliro rezervita por biciklantoj; ili enŝipiĝas kaj elŝipiĝas unue. La vojaĝo estas mallonga, ĝi daŭras nur duonhoron. De la poûpo de la boato ni klare vidas, sed el alia angulo, la kastelon de Hamleto, kiun ni vizitis hieraŭ. Ni estas kortuŝitaj vidi Danion malproksimiĝi, ĉi tiu lando estas tiom bela... Ni promesas al ni reveni tien kaj esperas bonvenigi niajn danajn amikojn en Normandio.
La sveda flanko estas tre malsama. Helsingborg, kun siaj 150.000 loĝantoj estas trioble pli granda ol sia dana ĝemelo, sed ĉefe la denseco estas ok fojojn pli granda. Ĝi estas urbo, kies ekonomia agado ŝajnas multe pli dinamika. Fakte, ni pasigas la plej grandan parton de la tago sur vojoj, ofte sed ne ĉiam ekipitaj per biciklovojoj, foje grandaj kaj trafikataj sed tamen ni sentas nin sekuraj ĉar ĉi tie, kiel en Danio, la aŭtistoj kiam ili preterpasas vin devojiĝas for sur la maldekstra parto de la vojo kaj atendas sen plendo se ne tuj eblas.
Ni iras de urbo al vilaĝo. La domoj ĉi tie estas ĉiuj individuaj, sen etaĝoj kaj sufiĉe freŝdate konstruitaj, ofte grupitaj en malgrandaj kvartalo sen tamen estas ĉarma.
Du belaj trairejoj tamen. La unua laŭ la marbordo - ni profitas ĝin por pikniki ĉe la strando, fronte al Danio, provante identigi la lokojn, kiujn ni trapasis. Fine de la tago, ni transiras arbaron kiu, kvankam ne grandioza, tamen proponas alian pejzaĝon.
La kampadejo, kie ni tranoktas, estas tre seniluziiga. La servoj ne rilatas al la alta prezo de la nokto. Eĉ ne tablo aŭ benko...
Morgaŭ, la etapo estos mallonga. Ni dormos en AirBnb en la antaŭurbo de Malmö kie ni restos vendredon antaŭ ol bicikli al Trelleborg.
Nous avons quitté nos amis espérantistes, Peter et Brite, ce matin à 09 heures 30. Ils ont été aux petits soins pour nous, nous donnant même de quoi manger ce midi.
Une dernière photo, une accolade et en route. Avec émotion.Nous ne dirons jamais assez la richesse des rencontres que nous faisons grâce à l’Espéranto !Nous reprenons Strandenvej, la route des plages, qui nous conduit à Helsingør d’où le ferry nous emmènera à Helsingborg, côté suédois. À droite, c’est la mer, à gauche ce sont des villas cossues. Nous croisons de nombreux baigneurs, qui rentrent déjà chez eux, en peignoir ou couverts d’une serviette de bain. Ils sont bien courageux de s’être jetés d’aussi bon matin à la mer.L’embarquement sur le ferry se fait sans difficulté. Ici aussi, il y a une voie réservée aux cyclistes ; ils embarquent et débarquent les premiers. Le voyage est court, une petite demi-heure. De la poupe du bateau, on voit distinctement mais sous un autre angle, le château d’Hamlet que nous avions visité hier. C’est avec un petit pincement au cœur que nous voyons s’éloigner le Danemark, ce pays est d’une beauté… Nous nous promettons d’y revenir et espérons bien accueillir en Normandie nos amis danois.Le côté suédois est très différent. Helsingborg, avec ses cent cinquante mille habitants et trois fois plus grande que sa jumelle danoise mais surtout la densité y est huit fois supérieure. C’est une ville dont l’activité économique semble beaucoup plus dynamique. De fait, nous passerons l’essentiel de la journée sur des routes, souvent mais pas toujours équipées de pistes cyclables, parfois importantes et fréquentées mais où l’on est quand même en sécurité car ici, comme au Danemark, les voitures se déportent totalement sur la voie gauche de la chaussée pour doubler et attendent sans rechigner de pouvoir le faire si ce n’est pas immédiatement possible.Nous allons de ville en village. Les maisons ici sont toutes individuelles, sans étage et récentes, souvent organisées en lotissements sans que pour autant que cette urbanisation soit dépourvue de charme.Deux beaux passages cependant. Le premier le long de la côte – nous en profitons pour pique-niquer face à la mer, tournés vers le Danemark, essayant de repérer les endroits que nous avons traversés. En fin de journée, nous traversons une forêt qui sans être magnifique, nous offre toutefois un autre paysage.Le camping où nous passons la nuit est bien décevant. Les prestations sont sans rapport avec le prix élevé de la nuitée. Pas même une table ou un banc…Demain, l’étape sera courte. Nous dormirons dans un AirBnb de la banlieue de Malmö où nous resterons vendredi avant de reprendre la route pour Trelleborg.
