9-an de Aŭgusto - 9 août - 40 - Izbica - Ustka

VERSION EN FRANÇAIS PLUS BAS APRES LES PHOTOS

Hodiaŭ ni estis devigitaj ŝanĝi la planitan itineron kiu iras laŭ la sudan bordo de la lago dGardno. Ni devis bicikli laŭ la norda ĉar la suda bicikla vojo, estis... ŝtelita ! Nu, ne la vojo mem kompreneble, sed la betonaj platoj, kiuj kovris ĝin. Restas nur, diris al ni loka biciklanto, kiun ni renkontis hieraŭ, sabla vojo plena de radkavoj, netrairebla.

Mi ne scias ĉu la sudo estis pli bona antaŭ sed la norda vojo, kiun ni prenis, en grandega pinarbaro, estis grandioza, bone markita, tre bone aranĝita kun benkoj kaj tabloj je regulaj intervaloj, eĉ necesejoj kaj ĉefe, la vojo, en betono aŭ premitatero estis sufiĉe bonkvalita.

Nu, la malbona kvalito de la surfaco de la vojoj – aŭ la manko de tio – estas la ĉefa malfacilaĵo, kiun ni spertis ekde nia alveno en Pollando. Estas, elektu mem, inunditaj trairejoj, ŝlimecaj kaj glitigaj padoj, sablaj zonoj, defektitaj aŭ truitaj betonaj slaboj, fendita makadamo, pavimitaj areoj. Resume, ne estas facile kaj estas sufiĉe lacige veturi ĉi tien. Estas eĉ tre surprize, ke certaj sekcioj akiris Eurovélo-etikedon.

Oni tamen rimarku, ke oni faris atentis instali benkojn, seĝojn, necesejojn kaj ŝirmejojn, bonkvalitajn, purajn kaj relative multnombrajn laŭ la oficialaj biciklaj itineroj. Estas ankaŭ belaj asfaltaj biciklovojoj, ĉefe ĉe la periferio de urboj. Sed finfine, klare Pollando ne estas la lando kie estas la plej agrable bicikli. Krome ĉar la aŭtomobilistoj ĝenerale ne estas tiom afablaj kiom tiuj, al kiu ni alkutimiĝis en Germanio, Danio kaj Svedio. Ili veturas tre rapide, tro rapide, ili flankeniras en la lasta momento por preterpasi, preterpasas vin kaj ĝi reprenas la rektan vojon multe tro rapide, ili plirapidas kaj bremas en la lasta momento. Preskaŭ ni estus en Francio. La sola bona punkto estas, ke ŝoforoj estas sufiĉe respektemaj ĉe protektitaj transirejoj kaj vojkruciĝoj.

La kampadejo, kie ni tranoktas ĉi-vespere, estas ankoraŭ maldeca. Malpuraj necesejoj, ŝtopitaj pisejoj, neniu kovrita loko kaj la homo ĉe la akceptejo, kiu ne parolas nek la anglan nek Esperanton riproĉas nin, ke ni ne parolas la polan. La prezo tute ne rilatas al la kvalito de la servo. Pri la uzo de la lavmaŝino, ĝi estas ŝargita kun la plej alta kosto, kiun ni iam vidis en kampadejo ie ajn.

Pluvas, sed la ulo havas ne kulpas pri tio kaj... la arbaro estis tiom bela.

VERSION EN FRANÇAIS.

Nous avons aujourd’hui été obligés de changer l’itinéraire que nous avions initialement prévu : nous devions emprunter l’Eurovélo au sud du lac de Gardno mais il nous a fallu passer par le nord car la route que nous devions prendre a été… volée ! Enfin pas la route en elle-même bien sûr mais les plaques de béton qui la revêtaient. Il n’en reste, nous a dit une cycliste locale croisée hier, qu’un chemin sablonneux et plein d’ornières, impraticable.

Je ne sais pas si nous y avons perdu mais la route que nous avons empruntée, dans une immense pinède était magnifique, bien balisée, très bien aménagée avec des bancs et des tables à intervalles réguliers, des toilettes même et surtout, le chemin, en plaques de béton ou en terre battue était d’assez bonne qualité.

Car la piètre qualité du revêtement – ou de l’absence de revêtement – des chemins constitue la principale difficulté à laquelle nous sommes confrontés depuis notre arrivée en Pologne. Au choix, passages inondés, chemin boueux et glissants, zones sableuses, plaques de béton disjointes ou ajourées, macadam craquelé, zones pavées. Bref pas facile et fatiguant de rouler ici. Il est même très étonnant que certains tronçons aient obtenu une labellisation Eurovélo.

Il faut noter en revanche qu’un réel effort a été fait pour installer bancs, chaises, toilettes et abris, de bonne qualité, propres et relativement nombreux. On trouve aussi de belles pistes cyclables asphaltées, principalement aux abords des villes. Mais enfin, ce n’est clairement pas jusqu’à maintenant les pays où il est le plus agréable de rouler. D’autant que les automobilistes n’ont généralement pas la courtoisie à laquelle nous nous étions habitués en Allemagne, au Danemark et en Suède. Ça roule très vite, trop vite, ça déboite au dernier moment pour doubler, ça vous frôle et ça se rabat bien trop rapidement, ça accélère et ça pile au dernier moment. Un peu comme en France en somme. Seul point positif, les conducteurs sont assez respectueux aux passages protégés et aux carrefours.

Le camping où nous sommes ce soir est encore indécent. Des toilettes sales, des urinoirs bouchés, pas de salle hors-sac et la personne à la réception qui ne parle pas un mot d’anglais ni l’espéranto et nous reproche de ne pas parler polonais. Le tarif est sans rapport avec la qualité de la prestation. Quant à l’usage de la machine à laver, il est facturé au tarif le plus élevé que nous ayons jamais vu dans un camping, où que ce soit.

Il pleut, mais ça le bonhomme n’y est pour rien et puis la forêt était si belle.